Tom, Rozdzial

 1  I,2  |          zebrały się kupki ludzi. Dziewki dworskie biegły pod okna
 2  I,4  | pokrewieństwo miał wejść! A potem dziewki dworskie powciągali do izby
 3  I,4  |              Jak nie strzelali! I dziewki ciągali po komnatach, i
 4  I,9  |         więc on wcale nie poszedł dziewki szukać. Boleść Bogu ofiarował
 5  I,12 |         szwedzka wojna potrwa, to dziewki do reszty stanieją i będziemy
 6  I,12 |            nad żniwakami stać lub dziewki po łopatkach poklepywać.
 7  I,16 |      ludzie.~- Opiekunowie twojej dziewki. Kiedy tak, pocznijże od
 8 II,7  |          karb to poszło.~- Ty tej dziewki nie znasz... Z zacnego domu,
 9 II,26 |        Zabita to regalistka z tej dziewki i nigdy mi ona moich kiejdańskich
10 II,35 |         że nie może dość gładkiej dziewki w nich znaleźć. Znalazł
11 III,17|           lutnię i pójdź pod okna dziewki, może ci pokaże... pięść...
12 III,18|          u dworek, a szlacheckiej dziewki nie tykaj, boć zasię! Możesz
13 III,19|           wasza książęca mość tej dziewki zaniechaj~- Choćbym nie
14 III,22|         jednej miary, i do jednej dziewki wzdychacie, tylko że ona