Tom, Rozdzial

 1  I,13 |             żołnierze się weselą.~- Chodźmy... Czas pokaże i Bóg osądzi,
 2  I,13 |            Bóg osądzi, kto zacny... Chodźmy! Przy samych drzwiach stało
 3  I,22 | rosieńskiemu.~- Słabo mi - rzekła - chodźmy stąd.~Jakoż twarz jej była
 4 II,6  |    przyłączyli się i razem wracają. Chodźmy! Chodźmy!~- Zaraz to mówiłem! -
 5 II,6  |             razem wracają. Chodźmy! Chodźmy!~- Zaraz to mówiłem! - zakrzyknął
 6 II,6  |           być! Zaraz to pomyślałem! Chodźmy! żywo, Janie! żywo! A tamci
 7 II,17 |             Wycieczka na nic... Ale chodźmy gdzie do izby, to wam moje
 8 II,33 |           będzie lepiej wiedział.~- Chodźmy!~- Już niedaleko. Chorągiew
 9 II,33 |          rzekł Jan Skrzetuski.~- To chodźmy wszyscy! - dodał Zagłoba.~
10 III,2 |            się pali! Szwedzi tuż!~- Chodźmy na wały, mości panowie! -
11 III,7 |            niego wytoczę. Ale teraz chodźmy, bo już pan Sapieha z panem
12 III,11|         Charłamp.~- To już wreszcie chodźmy - rzekł Zagłoba - bo prawdę
13 III,32|             do miecznika:~- Stryju! chodźmy, chodźmy stąd prędko!~I
14 III,32|       miecznika:~- Stryju! chodźmy, chodźmy stąd prędko!~I wyszli przez