Tom, Rozdzial

 1  I,13 | czterdziestu, a po prawej Oleńkę Billewiczównę, za którą siedział Kmicic.
 2  I,20 |        zwróciły się mimo woli na Billewiczównę, której twarz była w tej
 3 II,28 |     dyscyplinę chodzi? Nie! Jeno Billewiczównę za murami tykocińskimi zwietrzył.
 4 II,28 |     źrenicę oka, ale ty sobie tę Billewiczównę z głowy wybij.~- A to czemu? -
 5 II,32 |        nieco mały rycerz - pannę Billewiczównę książę Bogusław wywiózł
 6 II,33 |         Kmicica, i dlatego pannę Billewiczównę z Kiejdan wywiózł, aby w
 7 II,33 |       możesz waćpan zgubić pannę Billewiczównę i siebie.~- Wysłuchaj Charłampa
 8 II,33 |          myślę: jeżeli tam pannę Billewiczównę już jaka przygoda w Taurogach
 9 II,40 |         porwał do Taurogów pannę Billewiczównę... Miłuję tę pannę!... Mieliśmy
10 III,14|           Często widywałeś pannę Billewiczówne,~Po bladej twarzy Hasslinga
11 III,14|       zaś oświadczył się o pannę Billewiczównę tego samego wieczora.~-
12 III,22|         grozisz... Masz tu swoją Billewiczównę, dalej, chuchraku! dalej!
13 III,23|          ich i dlatego, że pannę Billewiczównę pokochał, i to prawda! Któż
14 III,28|           bom jego krewną, pannę Billewiczównę, z niewoli taurożańskiej