Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       świętą grubym na łokieć, białym kożuchem; lasy gięły się
 2  I,5  |     pogrążona w cieniu, ale po białym skórzanym pasie i po białej
 3  I,5  |       wyłącznie mógł poznać po białym pasie, bo twarz i głowa
 4  I,25 |        ale nie mając czarno na białym.~Tu książę rozparł się wygodnie
 5 II,1  |      zasnęliśmy dopiero o dniu białym.~Kmicic rozejrzał się dokoła.~-
 6 II,12 | patrzące przenikliwie. W swoim białym habicie wyglądał po prostu
 7 II,15 |   przesłaniał się coraz więcej białym oparem, rzekłbyś: roztapiał
 8 II,25 |     zaś w środku ukazał się na białym jak mleko koniu sam pan
 9 II,37 |   dowody mam w ręku, czarno na białym, iż to była zemsta za nawrócenie
10 II,38 |   dowody mam w ręku, czarno na białym, iż to była zemsta za nawrócenie
11 II,42 |    blachy ubrany i siedzący na białym koniu.~- Bogusław! - ryknął
12 II,42 |       uciekających jeździec na białym koniu biegł ciągle w pierwszym
13 III,11|     pan Sapieha pojawił się na białym koniu od ostatnich zastępów
14 III,23|  ściągały się coraz mocniej na białym czole, tak że w końcu przezwano