Tom, Rozdzial

 1  I,17 |    pytał Zagłoba - przecie na Anioł Pański za późno!~Pan Wołodyjowski
 2 II,5  |      szabli. Ale już był jako anioł.~- Toż on teraz nie tylko
 3 II,13 |   Kordecki rozpoczął śpiewać: Anioł Pański, a za nim tłumy całe.
 4 II,17 |       A kto to sprawił? Wy!~- Anioł to, anioł powiada! - wołali
 5 II,17 |      sprawił? Wy!~- Anioł to, anioł powiada! - wołali zakonnicy
 6 II,17 | wznosząc do nieba ręce.~- Nie anioł, ale do usług, Śladkowski,
 7 II,19 |      zdawało się, że to biały anioł ją odprawia. I zdawało się
 8 II,32 |  zawołał mały rycerz. - Jakiż anioł tak waszmości nawrócił?~-
 9 II,40 |  będzie zasługa. Szedłeś jako anioł stróż za Bogusławem!~Kmicicowi
10 III,4 |  jednym głosem, odjeżdżając: "Anioł Pański zwiastował Najświętszej
11 III,5 |       chciał, choćby mi też i anioł powiadał.~Zaś pan Zagłoba:~-
12 III,9 |   setny ksiądz, zaintonował: "Anioł Pański zwiastował Najświętszej
13 III,18|     do niego czuła, choćby to anioł był, nie człowiek... Wasza
14 III,21|    Nie może inaczej być, jeno anioł przyjechał do Taurogów!~