Tom, Rozdzial

 1  I,3  | jakimś Wołodyjowskim, sławnym żołnierzu... Ale oto Wodokty już widać.~-
 2  I,7  |    bom o tobie jako o sławnym żołnierzu słyszał. Dlatego ostatni
 3  I,8  |  Idźże waćpan na wojnę, mości żołnierzu, a po wojnie będziesz rok
 4  I,8  |        I kołatajże się dalej, żołnierzu - tułaczu, z obozu do obozu,
 5  I,14 |    się porwę!~- Słuchaj tedy, żołnierzu: skoro nie twoja głowa ma
 6  I,17 |     świtać zapewne zacznie.~- Żołnierzu! a gdzie to komendant? -
 7 II,1  |     smolarni, wielmożny panie żołnierzu?~- Słyszeliśmy konie pod
 8 II,4  |         Nie sierdź się, mości żołnierzu, bo Piątek i Sobota są takie
 9 II,6  |       plures.~- Co tu o takim żołnierzu gadać. Spenetruje on wszystko
10 III,5 |       tak zdechł, że w każdym żołnierzu wojsko marszałkowskie widzą
11 III,9 |      najbliżej rzeki.~- Stary żołnierzu! - krzyknął - ruszaj mi
12 III,21|      z Ukrainy jako o wielkim żołnierzu.~Anusia tylko rączkami strzepnęła
13 III,27|       vivat!~- Gdzieś ty się, żołnierzu, wojny uczył - spytał z