Tom, Rozdzial

 1  I,3  |    Osiodłali, nie osiodłali - tobie zasię!~- Nie patrz mi na Kasię,
 2  I,3  |             na Kasię, bo ci do niej zasię - rzekł flegmatycznie Kokosiński.~-
 3 II,2  |            tego rozgrzeszy - choćby zasię i potępił, wolę gorzeć za
 4 II,22 |     uczyniliście bezsilnym, a potem zasię narzekaliście, iż was nie
 5 II,42 |            dotrzymywać kroku. Potem zasię wypadła jazda i zajechała
 6 III,14|           będziesz wydziwiał, teraz zasię daj temu kawalerowi mówić.~-
 7 III,15|             Rzeczypospolitej, teraz zasię - mam świadków! - one to
 8 III,18| szlacheckiej dziewki nie tykaj, boć zasię! Możesz ją więzić, możesz
 9 III,18|           ale człek miękki... matka zasię, Wojniłłowiczówna de domo,
10 III,21|       trzyma się jeszcze tęga, a my zasię brodziliśmy w roztopach
11 III,26|   zadowoleniem na płynącą. Na duszy zasię był spokojny i sumienie
12 III,28|             nieprzyjacielskich. Bóg zasię wynagrodzi ci to stokrotnie
13 III,29|           wnet się sparzył.~Piątego zasię dnia rzekła do Oleńki:~-