Tom, Rozdzial

 1  I,5  | wyszedł, a potem zaraz weszła wdzięczna gosposia niosąc sama w obu
 2  I,7  | strachu umarła... Powinna być wdzięczna... Ale kto tam białogłowę
 3 II,8  |    szlachetną w postawie, tak wdzięczną i cudną, że na każdym dworze
 4 II,8  |     godzin, jakem cię poznał, wdzięczna panienko, a rad bym cię
 5 II,19 |  uciechą na nas, żeśmy pamięć wdzięczną o nim zachowali.~- Dla Boga -
 6 II,35 |     mleko, kraśna jak róża, a wdzięczna jak obrazek. Drobniuchne,
 7 III,16|        tak aby musiała mu być wdzięczną i myśleć, że jest dobry,
 8 III,16| natomiast musiała być księciu wdzięczną i za to, że do zbrodni Kmicicowej
 9 III,16|       i pozostała, jaką była, wdzięczną, przyjazną, wielbiącą, szukającą
10 III,16|  grozi napastliwość. Byłam mu wdzięczna za to, co dla mnie czynił,
11 III,18|      się uspokoisz, to ci twą wdzięczną buzię własną twoją chustką
12 III,20|       waćpanu do śmierci będę wdzięczną. Pod bożą opiekę chcę się
13 III,30|       migotał Radziwiłł, jeno wdzięczna ojczyzna włoży mu ją w dłoń