Tom, Rozdzial

 1  I,1  |          nas przybył. Wtedy mi to waćpannę obiecał i konterfekt pokazał,
 2  I,3  |        kuligiem w tej myśli, żeby waćpannę zabrać i do Mitrunów przez
 3  I,7  |     wybornych gorgów nie słyszał. Waćpannę tylko w pluderki przybrać,
 4  I,7  |      przerwał Wołodyjowski - tu o waćpannę chodzi!~Wówczas siły jej
 5  I,8  |         gdyż ci ludzie, z którymi waćpannę napadł, wcale nie od nieprzyjaciela
 6  I,8  |           mu się, że się dobija o waćpannę, przy której by sama Wenus
 7  I,22 |         już prawie mdlejącą.~- Ja waćpannę odprowadzę! - rzekł pan
 8  I,24 |         bez pytania.~- Przychodzę waćpannę pożegnać - rzekł- bo nie
 9 II,36 |      starosta kałuski jeszcze raz waćpannę mojemu męstwu poleca. Nic
10 III,21|          jeszcze nie znasz, bo na waćpannę tak nie nastawał jako na
11 III,21|      Irhen?~- Pogrążon!~- Niechże waćpannę las ogarnie!... To widzę
12 III,22| żołnierzami, to prawda, i kazałem waćpannę tu odesłać, ale tylko dla
13 III,22|       szczupło, ale radzę zostać. Waćpannę, ilem słyszał, wysłano dla