Tom, Rozdzial

 1  I,10 |  Skoraszewski opanował pierwsze uniesienie i począł mówić ukazując
 2 II,6  |        dzielić będziem!~Okrutne uniesienie zapanowało w zebraniu. Jedni
 3 II,12 |       wzrastał i zmieniał się w uniesienie. Widziałeś ręce wyciągnięte
 4 II,19 |         milczeli. Nieprzystojne uniesienie jenerała, właściwsze chłopu
 5 II,24 | przerodziła się w dzikie jakieś uniesienie, więc siły jego potroiły
 6 II,24 |         konia. Zapanowało takie uniesienie, taki krzyk i szlochanie,
 7 II,25 |         opanowała radość, takie uniesienie, że aż dzikość błysnęła
 8 II,30 |        ślubem królewskim łączą. Uniesienie ogarnęło serca i zbratały
 9 II,31 |        ślubem królewskim łączą. Uniesienie ogarnęło serca i zbratały
10 III,9 |   wskazał nią na wezbrane wody. Uniesienie go porwało, bo aż wstał
11 III,15|    władnąć by nimi zdołało. Tak uniesienie troiło siły. Szturmowano
12 III,18|         zmienił się w rozpacz i uniesienie.~- Łotrze! zbóju! poganinie! -
13 III,32|       to znów porywało go takie uniesienie dziękczynnej modlitwy, że