Tom, Rozdzial

 1 II,15 |       armaty. Jednakże przez noc trwało zawieszenie broni. Szwedzi
 2 II,15 |      stanowiskach zaś szwedzkich trwało największe zamięszanie.
 3 II,16 |         stopnia, że przez chwilę trwało milczenie. - Co to?... Jak
 4 II,17 |          szczęścia. Przez chwilę trwało milczenie, na koniec ksiądz
 5 II,23 |        każdy szelest. Długi czas trwało milczenie, na koniec doleciał
 6 II,24 | powtórzyli biskupi.~I czas jakiś trwało uroczyste milczenie, potem
 7 II,36 |         Lecz szamotanie niedługo trwało, gdyż w dwa pacierze później
 8 II,41 |  przeleciał mu przez twarz. Lecz trwało to przez okamgnienie, po
 9 II,42 |          biorących łup.~Lecz nie trwało to długo. Rozległ się przeraźliwy
10 III,7 |         minąć, bo gdyby wiecznie trwało, to byłby dowód, że diabeł
11 III,9 |        krzyki, lecz wszystko nie trwało dłużej nad dwa pacierze.~
12 III,17|          jego urodę konserwować. Trwało to zwykle godzinę, a czasem
13 III,22|     wojny; w resztkach żołnierzy trwało nieustające wzburzenie,