Tom, Rozdzial

 1  I,6  |     przybył w te okolice ów mąż szalony, który zburzył ich spokój
 2  I,7  |  mruknął któryś z Butrymów - to szalony człek! On to gotów uczynić.~
 3  I,14 |      Zdrajca! zdrajca!"~I gniew szalony, wściekły chwytał chwilami
 4  I,14 |      książęca mość, to człowiek szalony...~- Nie bój się, ruszaj!~
 5  I,24 |        na koniec zerwał się jak szalony i chwyciwszy za czuprynę
 6  I,26 |  zapytał samego siebie, coś ty, szalony człecze, uczynił, kogoś
 7 II,14 |        Czarniecki zakrzyknął:~- Szalony człecze! Toż gdyby pękło,
 8 II,15 |         Tu gniew niepohamowany, szalony ogarnął starego wojownika.
 9 II,29 |        widział pierwej; czemuż, szalony, porwał się przeciw niej?
10 II,29 |  Bogusław!~Charłamp wybiegł jak szalony z komnaty.~Zamek cały trząsł
11 II,32 |       za skronie i biegając jak szalony po komnacie, jął powtarzać:~-
12 III,11| niepomny na nic, rzucił się jak szalony ku nim, wyprzedził swoich
13 III,26|  śmierci szukał, rzucał się jak szalony na siły trzykroć większe