Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        teraz, po tej burzy słów, śmiechu i wesołości, takie dziwne
 2  I,7  |       niepohamowanego, nerwowego śmiechu, poznali wszyscy mistrza
 3  I,10 |     kroków, jeden ogromny wybuch śmiechu obił się o uszy wojewody
 4  I,17 |          mogli przecie wstrzymać śmiechu, aż na koniec pan Wołodyjowski
 5  I,17 | koloryzować rzecz swoją, tedy od śmiechu ludzie pękają...~- Ale w
 6  I,25 |         wziął się aż pod boki ze śmiechu:~- Już się znalazł - rzekł -
 7 II,6  |        tył i wziął się w boki ze śmiechu.~- A to mnie splantował!...
 8 II,16 |      wówczas rozlegał się wybuch śmiechu wśród gromad żołnierstwa,
 9 II,23 |          na weselu mało boków od śmiechu nie pozrywali.~- To pan
10 II,32 |         się król za boki brać ze śmiechu.~- Vir incomparabilis! vir
11 III,3 |         Na koniec, gdy paroksyzm śmiechu przeszedł, spytał krótkim;
12 III,27|          za boki trzymali się od śmiechu. Nas też oficerów wielu
13 III,27|    jednak wstrzymać się także od śmiechu, słysząc o tej krotofili.