Tom, Rozdzial

 1  I,3  |   Orszańskiego więcej wysławiać przystoi, czy nadzwyczajną waćpanny
 2  I,4  | otworzyli... Wiem, co mi czynić przystoi.~- To! to! to! - rzekł stary
 3  I,4  | przykazał, a tak myślę, że jemu przystoi rozkazywać, a waszmościom
 4  I,8  |      reputację poprawi... I nie przystoi mu w tym przeszkadzać...
 5  I,13 |   wybuchnął:~- Waszmościomże to przystoi pierwszym dawać przykład
 6  I,13 |     niekarności? Wojskowymże to przystoi wodza, hetmana, odstępować
 7  I,16 |       niewiastom kądziel lepiej przystoi niż sprawy publiczne, i
 8  I,17 |         naradzić, co nam czynić przystoi - rzekł Mirski - i musimy
 9  I,17 |     Radźmy teraz, co nam czynić przystoi? - rzekł wreszcie. - Jeżeli
10 II,1  |         rozmyślał, co mu czynić przystoi, i wahał się. Z jednej strony
11 II,6  |         to raz! A po wtóre, nie przystoi mojej godności na hultajów
12 II,21 |      spadłeś!... W kościele nie przystoi... słusznie! Czekajże waćpan.
13 III,18|       godność nie obwijam, jako przystoi temu, którego o dziewkę