Tom, Rozdzial

 1  I,6 |         przebaczę; niech ona cię przyjmie, to i ja przyjmę; niech
 2  I,9 |      myślę, że mnie teraz lepiej przyjmie niż wtedy, kiedym jej samego
 3  I,17| witebskiego, tym wdzięczniej nas przyjmie.~- On i tak nas wdzięcznie
 4  I,17|          On i tak nas wdzięcznie przyjmie - odrzekł Oskierko. - Ale
 5  I,19|       tylko książęcy rozkaz! Nie przyjmie mnie ona wdzięcznie, wiem
 6  I,20|   zajeżdża do narzeczonej, która przyjmie go z błyszczącymi od radości
 7 II,2 |   przytuli i na powrót do służby przyjmie.~- Może się i to zdarzyć -
 8 II,4 |       dwa... a wasza wielmożność przyjmie też ode mnie...~- Zakryć
 9 II,16|       gniewu nie będzie. Jenerał przyjmie cię dobrze, ja w tym, a
10 II,19|    granic. Tam Jezus Chrystus je przyjmie i ta Matka Najświętsza,
11 II,21|          tego ojca, a ten ojciec przyjmie, przebaczy i krzywd własnych
12 II,22|         swoim starostwie spiskim przyjmie i pierwszy opieką go otoczy.
13 II,35|   słusznie mniemając, że księżna przyjmie tę fałszywą monetę za dobrą.~