Tom, Rozdzial

 1  I,13 |       ją i bez wahania do ust przycisnął.~Milczeli obaj przez długą
 2  I,15 |       konwulsyjnie za kratę i przycisnął do niej czoło, ale przez
 3 II,7  |    wziął szturmem Kijów i tak przycisnął w stepach Chmielnickiego,
 4 II,7  |   świecić...~- Prawda, żeś go przycisnął, wolałbym jednak, żeby się
 5 II,8  | uczuła, że Bogusław ramieniem przycisnął z lekka do swego boku jej
 6 II,8  |       Bogusław: "Za wcześniem przycisnął jej rękę... z taką trzeba
 7 II,13 |       ust rękę starszego męża przycisnął.~Zbudowali się tym widokiem
 8 II,26 |        oto nasza ręka!~Kmicic przycisnął ją do ust i przez jakiś
 9 II,37 |   byłby w tej chwili do serca przycisnął, największy grzech odpuścił.
10 II,38 |   byłby w tej chwili do serca przycisnął, największy grzech odpuścił.
11 II,41 |     czy jedzie obok.~Żołnierz przycisnął w milczeniu tę dłoń do ust.~
12 III,27| stanął mu nogą na piersiach i przycisnął z całej siły, po czym sztych
13 III,32|  ziemi jak piórko i do piersi przycisnął.~Okrzyk jeden ogromny, od