Tom, Rozdzial

 1  I,13 |          ramionami stołu, i coraz potężniej brzmiało naokoło:~- Nie
 2  I,18 |      sadami.~Szwedzi, parci coraz potężniej, cofali się z wolna, ale
 3 II,24 |        się z piersi rajtarów, ale potężniej jeszcze zabrzmiał głos pana
 4 III,1 |      Malborga szło tępo, bo im go potężniej dobywano, tym go potężniej
 5 III,1 |        potężniej dobywano, tym go potężniej pan Wejher bronił, ruszył
 6 III,4 |           na strzemionach, by tym potężniej ciąć uciekającego przed
 7 III,6 |           począł następować coraz potężniej.~Pan marszałek pomagał mu
 8 III,6 |       Wszyscy trzej gnębili coraz potężniej Szwedów. Aż przyszło do
 9 III,9 |           Jednakże Wąsowicz coraz potężniej następował ze swymi ludźmi,
10 III,9 |         wstał w kulbace i jeszcze potężniej zakrzyknął:~- Komu Bóg!
11 III,16|     wyginą; żądze piekły go coraz potężniej, gdy nagle zaszła okoliczność,
12 III,23| Czarnieckiego rozlegało się coraz potężniej od ściany do ściany, przejmując
13 III,27|       szybko, a Kmicic parł coraz potężniej. Sam zbrojny w stalową kolczugę,