Tom, Rozdzial

 1  I,10 |       i Skrzetuskiemu, wezwać ochotnika ze szlachty do pospolitego
 2  I,10 |   nuże, mości panowie, kto na ochotnika pod Szweda? Kto rad prochu
 3  I,10 |       Nuże, mości panowie, na ochotnika!~I tak przejechali już spory
 4  I,11 |       Skrzyknijmy szlachty na ochotnika, ile się da, żeby tak choć
 5 II,6  |     gromadkami; szła także na ochotnika i drobna szlachta z okolicznych
 6 II,17 | spytał.~- Babinicz poszedł na ochotnika prochami kolubrynę rozsadzać.~-
 7 II,28 |        skrzyknąć kupę luda na ochotnika między gminem. Sam bym pierwszy
 8 II,28 |        Własną osobą... Siła i ochotnika z nim idzie.~- Pójdę i ja! -
 9 III,12|   mości panowie, zechce go na ochotnika zastąpić?~Skrzetuskich ni
10 III,13|   mości panowie, zechce go na ochotnika zastąpić?~Skrzetuskich ni
11 III,15|       nad czeladzią, która na ochotnika razem z kwartą i pospolitakami
12 III,24|     oficerowie chcieli iść na ochotnika i zaraz uderzać, lecz on
13 III,25|     oficerowie chcieli iść na ochotnika i zaraz uderzać, lecz on