Tom, Rozdzial

 1  I,3  |    podnosząc ją nieco, dygnęła z nadzwyczajną powagą, a pan Kmicic wargi
 2  I,3  |          wysławiać przystoi, czy nadzwyczajną waćpanny dobrodziejki urodę
 3  I,3  |     składacie.~I znowu dygnęła z nadzwyczajną powagą, a orszańskim zabijakom
 4  I,5  |        koni, który zbliżał się z nadzwyczajną szybkością.~- Diabli po
 5  I,6  |        coraz częstsze.~Zima była nadzwyczajna w swej surowości. Przyszedł
 6  I,7  |       wszystkich okoliçach czcią nadzwyczajną. Gasztowtowie, Domaszewicze,
 7  I,9  |     Jeremim, aż pod Zbarażem tak nadzwyczajną chwałą się okrył, że dziś
 8  I,25 |         Andrzej zachowywać teraz nadzwyczajną ostrożność.~Lecz nieco dalej,
 9 II,2  |         pan Kmicic w sobie jakąś nadzwyczajną siłę i gotów był choćby
10 III,11|      którą pan Zagłoba przyjął z nadzwyczajną powagą i godnością, a pomoc
11 III,17|        znanymi tylko za granicą, nadzwyczajną jego urodę konserwować.
12 III,27|     wstępuje mu do duszy, że moc nadzwyczajna przejmuje jego członki,
13 III,27| niepojętą szybkością, jaką tylko nadzwyczajna lekkość i ciągła wprawa