Tom, Rozdzial

 1  I,14 | uroczyście książę. - Nic cię nie minie, a więcej spotka, niż ci
 2  I,17 |      kula w łeb!...~- To cię nie minie! - rzekł poważnie Mirski. -
 3  I,22 |          Nic to! Nagroda ich nie minie!...~Po czym wziął drugi
 4 II,3  |         później stryczek was nie minie. Pojedziecie ze mną; wierną
 5 II,8  |         nadzieję, że go kara nie minie, i pierwszy wnoszę, by zwykłą
 6 II,26 |      pewien, czy mnie i czyściec minie. Ciężka to rzecz z jakie
 7 II,26 |          że i regalistka cię nie minie, a da Bóg, to mi wkrótce
 8 II,34 |         jeść mu dać, nim pacierz minie, bo łby pourywam!~Pacholikowie
 9 II,41 |          sobą... Paroksyzm zaraz minie... Będziem się mogli rozmówić.~
10 III,6 |      posiłki z Prus - sposobność minie!~To rzekłszy uderzył się
11 III,17|       kontentacja przystojna nie minie... Ja tedy...~- Wasza książęca
12 III,18|       Bogu chwała, że ich to nie minie...~To rzekłszy poszedł do
13 III,27|     pewien, że go zwycięstwo nie minie. Nieprzyjaciel długo potrafiłby