Tom, Rozdzial

 1  I,1  |         pochwałach przesadzając.~- Łuna od niego bije - mówiła jedna. -
 2  I,1  |          się jednak, a od niego aż łuna biła młodości i wesołości.
 3  I,5  |           wreszcie krwawa czerwona łuna oblała całą okolicę. Jedno
 4  I,8  |               Od waszej miłości aż łuna bije. Kiep każden gil! Już
 5  I,13 |         wesele, ruszył do księcia. Łuna od niego biła, tak wydał
 6  I,17 |  powiększało się z każdą chwilą.~- Łuna! - szeptano w szeregach.~
 7  I,17 |         nie bój się!... Ale to tam łuna coraz większa. Gdzie mam
 8 II,8  | wskazującym palcem piersi brata.~- Łuna od ciebie bije jakby od
 9 II,13 |      języki ognia. Na koniec jedna łuna rozlała się na chmurach.~
10 II,23 |            z ojczyzny, świeciła mi łuna - rzekł wreszcie Jan Kazimierz -
11 II,23 |       nagle wojewoda łęczycki - iż łuna zmniejsza się?~- Gaśnie,
12 II,25 |          Przy końcu uczty jaskrawa łuna uderzyła w okna zamku.~-
13 III,29|         zajął się sam dom i krwawa łuna zaświeciła nad wioską.~Przy