Tom, Rozdzial

 1  I,18 |      walczących i biły w nie kopytami.~Pan Wołodyjowski, strącając
 2  I,24 |     dziedzińcu konie stukały kopytami o kamienne płyty, a przez
 3 II,1  |  błoto poczęło chlupotać pod kopytami, jechali więc dalej, aby
 4 II,23 |   chrzęst śniegu tratowanego kopytami.~- Jadą! - szepnął jeden
 5 II,26 |   rapierami skłuty, końskimi kopytami stratowan, podnieść się
 6 II,36 |  chrupot gałęzi łamanych pod kopytami i na trakcie zaczerniały
 7 II,41 |    się, dość, że zarył nagle kopytami w ziemię, potem potknął
 8 III,4 | zmarznięte drogi tętniły pod kopytami koni, dnie były suche, zachody
 9 III,4 | ziemia zadrżała pod ciężkimi kopytami rajtarskich koni.~Las napełnił
10 III,4 |       broni się rozpaczliwie kopytami, a one pokryją go całkiem
11 III,6 |   ludzi, stanął dęba i zarył kopytami w ziemię. Pacholik zeskoczył
12 III,9 |  ciał ludzkich pomiażdżonych kopytami, drzewców, połamanych muszkietów,
13 III,27|      już krwi świegotały pod kopytami końskimi na kształt błota.~