Tom, Rozdzial

 1  I,17 | szybkiego biegu konia.~- Skokiem komendant ruszył! - mówili między
 2  I,17 |            Żołnierzu! a gdzie to komendant? - pytał Wołodyjowski stojącego
 3  I,17 |      wiarę?... Zali mniemasz, że komendant szwedzki zatrzyma nas dlatego
 4  I,17 |         Nie wierzę ja w to, iżby komendant szwedzki w Birżach miał
 5  I,17 |     szołdrą nie rozmówisz. Toż i komendant zaraz w Szawlach po Żyda
 6 II,3  |          kręci. A spyta nas jaki komendant, to mu się i wytłumaczym,
 7 II,9  |   jakowyś rząd i jakowyś starszy komendant, do którego można skarżyć.
 8 II,9  |       mieście, zaopatrzyli; więc komendant, który sam był pruski Niemiec,
 9 II,9  |          swojego heretyka. Każdy komendant, byleś słowo pisnął, zaraz
10 II,9  |       Izrael (tak nazywał się ów komendant) uśmiechnął się pod wąsami
11 II,20 |        przeciw obcemu panowaniu. Komendant Stein rozkazał tam pewnego
12 II,29 |   szczupłych pozostałych zapasów komendant szwedzki skąpe wydzielał
13 III,22|     strzygła. Niech jeno tu jako komendant zostanę, z samego próżniactwa