Tom, Rozdzial

 1  I,6  |      Kmicica nie mogły wyroki dosięgnąć, pozostał przecie Lubicz,
 2  I,17 |   gdyż i na Litwie mogliby go dosięgnąć.~- I! Co waćpan gadasz!
 3 II,4  |       że ostrzem nie mogli go dosięgnąć, i wystrzeliwszy uprzednio
 4 II,14 |       potęgi.~- Zali mogą nas dosięgnąć z tamtej strony? - zapytał.~-
 5 II,22 |      królewska niełatwo mogła dosięgnąć, przecie, gdyby tę niepohamowaną
 6 II,24 |       ich siedziby, w których dosięgnąć ich było niepodobna, a ponieść
 7 III,1 | choćby w ostatnim jej krańcu, dosięgnąć. A że czyn po postanowieniu
 8 III,1 |       Dariusza jak najprędzej dosięgnąć. Waszmościom wolno już odejść.
 9 III,12|       końca okiem trudno było dosięgnąć. Rotmistrze stali przed
10 III,13|       końca okiem trudno było dosięgnąć. Rotmistrze stali przed
11 III,15|     od zewnątrz nie mogły jej dosięgnąć. Drzwi do niej szeroko były
12 III,24|       na krańcu widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli. Za to pan
13 III,25|       na krańcu widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli. Za to pan