Tom, Rozdzial

 1  I,10 | odpowiedziała wojewodzie; nagle zabrzmiał jakiś pojedynczy głos:~-
 2  I,13 |         Wtem słodki głos Oleńki zabrzmiał mu w uszach:~- Bo i waćpanu
 3  I,17 |        dragoni.~- Formuj się! - zabrzmiał głos pana Rocha.~Dragoni
 4  I,17 |        i wnet cichy głos trąbki zabrzmiał wśród ciemnych gęstwin.
 5  I,18 |      wnet donośny odgłos trąbki zabrzmiał wśród rozmaitych krzyków
 6 II,4  |        łuby wyrzucać, gdy nagle zabrzmiał głos Kmicica:~- Stój!~I
 7 II,14 |        biły dalej. Lecz w ciszy zabrzmiał głos księdza Kordeckiego,
 8 II,15 |  zanurzać.~- Zgaście światło! - zabrzmiał głos oficera.~Lecz niemal
 9 II,23 |     koniec ksiądz Gębicki.~Wtem zabrzmiał głos Tyzenhauza, pełen goryczy
10 II,23 |       Swoi! nie strzelać tam! - zabrzmiał głos pana Kmicica.~W tejże
11 II,24 | rajtarów, ale potężniej jeszcze zabrzmiał głos pana Andrzeja:~- Bij!~
12 III,32|        Boże! Boże! Boże!~I znów zabrzmiał głos księdza, także coraz