Tom, Rozdzial

 1  I,5  |        Nie daj Bóg mu pod rękę wpaść...~Jakoż pan Andrzej biesił
 2  I,25 |        się na małego rycerza i wpaść w jego ręce, a w takim razie
 3  I,25 |       w nieprzyjacielskie ręce wpaść, choćby tegoż pana Wołodyjowskiego,
 4 II,6  |  bezeceństwa w słuszną cholerę wpaść mogła...~- To słusznie mówi! -
 5 II,11 |        i z szablą na niego nie wpaść. I jeśli tego nie uczynił,
 6 II,17 |   strzegą. Może na cały szereg wpaść, ani się obejrzy...~- Tego
 7 II,33 |      Nie neguję, że mu musiała wpaść w oko, ale wywiózł ją dlatego,
 8 II,42 |        okładać lasami, aby nie wpaść na Bogusława, za to Kmicic
 9 III,22|    Gdzie ja bym tam komu mogła wpaść w serce.~"Szelma dziewczyna!" -
10 III,23|        pewno, że książę musiał wpaść w ręce Jana Kazimierza.~-
11 III,27| czambułu i cała wataha zamiast wpaść w rzekę, aby na drugim jej
12 III,30|    regimentu, nie chciał tylko wpaść w ręce Babinicza, bo wieść