Tom, Rozdzial

 1  I,3  |  kościele.~- Tyś chłop mowny - szeptał pan Uhlik do Kokosińskiego -
 2  I,12 |        spadających na ramiona, szeptał coś do ucha starszego towarzysza,
 3  I,12 |      Litewskiego.~Przez chwilę szeptał on jeszcze coś do ucha hetmana,
 4  I,13 |       jej milczał posępnie lub szeptał rzadkie słowa, lub zamieniał
 5 II,15 |        trącił jeden drugiego i szeptał:~- Widziałeś? Ten klasztor
 6 II,15 |    koło niego z szablą w ręku, szeptał:~- Szaniec pewnie jest tak
 7 II,21 |  Tymczasem kanclerz Koryciński szeptał coś od niejakiego czasu
 8 II,26 | jeszcze diabeł mi pochlebiał i szeptał, żeby pana Łaszcza przewyższyć,
 9 II,41 |     pasa buzdygan.~- Bij!... - szeptał diabeł. - Ojczyźnie się
10 III,4 |      na śmierć żołnierz więcej szeptał o Czarnieckim niż o własnym
11 III,10| Zalterował się pan kasztelan - szeptał do Skrzetuskiego Zagłoba -
12 III,17|       przychodziło, i ten i ów szeptał, że ów piekielnik w amorach