Tom, Rozdzial

 1  I,4  |   cóżeście to od Domaszewiczów słyszeli? - że to wszystko ludzie
 2  I,10 | głębokie. Stojący bliżej okien słyszeli od czasu do czasu gwar donośnych
 3  I,19 |      rzekł Jan Skrzetuski - że słyszeli, jakoby król jegomość chorągwiom
 4 II,6  |        wołał, ażeby go wszyscy słyszeli:~- Mości panowie! gości
 5 II,15 |          Żołnierze jasnogórscy słyszeli skrzyp jego śmiałych kroków
 6 II,24 |  szukać kogoś i czekać. Górale słyszeli także o bitwie, którą podjazdy
 7 III,7 |        do miasta, lecz oni nie słyszeli tych głosów lub nie chcieli
 8 III,7 |      zadowolenia.~- Wszyscy to słyszeli. A jam był okrutnie rad,
 9 III,9 |   karczmę.~Stojący na majdanie słyszeli doskonale, a w końcu widzieli
10 III,21|           Waćpaństwo o nim nie słyszeli?~- Nic, co mi i dziwno.~
11 III,23|        jakiej ludzie dotąd nie słyszeli.~Pierwszy raz w życiu poczuł
12 III,32|       serca biły im tak, że je słyszeli oboje doskonale.~Wreszcie