Tom, Rozdzial

 1  I,9  |       kozactwem powagą, porwał Skrzetuskiemu umiłowaną nad wszystko dziewkę,
 2  I,10 |  spojrzał bystro wprost w oczy Skrzetuskiemu, jakby chciał w nich jakąś
 3  I,10 | Skoraszewskiemu Władysławowi i Skrzetuskiemu, wezwać ochotnika ze szlachty
 4  I,12 |     dać więcej, a powiedz panu Skrzetuskiemu, że Radziwiłł nie zapomina
 5  I,12 |      łaciny.~Panu Stanisławowi Skrzetuskiemu, który Zagłobę mniej znał,
 6  I,17 |     Pan Michał pochylił się ku Skrzetuskiemu.~- Szwedzi! - rzekł.~- Skosztujem! -
 7 II,6  |       szepnął pan Wołodyjowski Skrzetuskiemu wracając z przeglądu - co
 8 III,5 |        Zagłoba łysnął okiem ku Skrzetuskiemu i odrzekł:~- Jaśnie wielmożny
 9 III,5 | wówczas Zagłoba zajechał drogę Skrzetuskiemu, wstrzymał konia i chwyciwszy
10 III,7 |     Matka Boska nagrodziła jak Skrzetuskiemu! - odrzekł Zagłoba. - Wszelako
11 III,14|        podlaskiego, nad którym Skrzetuskiemu Janowi powierzono dowództwo,
12 III,21|       im nie poradzi, ani panu Skrzetuskiemu, ani panu Zagłobie, ani