Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       ja bym waćpanny za żadne skarby nie oddał! Dalibóg, im więcej
 2 II,1  |       zbóje tu mieszkają, to i skarby muszą być.~- Najlepsze skarby
 3 II,1  |  skarby muszą być.~- Najlepsze skarby w onej stajni - odparł Soroka
 4 II,2  |    mówiono, że zebrali wielkie skarby, ale nikt dobrze nie wiedział,
 5 II,14 |     pochodu; obiecywał w zysku skarby niezmierne, twierdził, że
 6 II,17 |        nie o Jasną Górę, nie o skarby nagromadzone w zakonie,
 7 II,19 |      opanować fortecę, nie ich skarby.~Oficerowie ze zdziwieniem
 8 II,25 |       niej zależy!~- Za nic mi skarby i klejnoty! - zawołał marszałek -
 9 II,29 |     dobra, rozwiały się w mgłę skarby, bogactwa, i ów pan, ów
10 III,6 |      ale dziesięć takich za te skarby kupisz!~Roch spoglądał na
11 III,12| zdobyczy. Wszystkie niezmierne skarby, złupione po zamkach, kościołach,
12 III,13| zdobyczy. Wszystkie niezmierne skarby, złupione po zamkach, kościołach,