Tom, Rozdzial

 1  I,8  |             wroga takiego oszczerstwa rzucać.~Oczy panny Aleksandry spoczęły
 2  I,10 |               odjeżdżającego, poczęli rzucać grudkami ziemi i krzyczeć:~-
 3  I,11 |             ryby w stawie poczęły się rzucać z podwójną siłą.~- Trzeba
 4 II,7  | roztargnieniem książę Bogusław.~I jął rzucać oczyma po komnacie, po czym
 5 II,16 |      życzliwości i nie mógł; jął więc rzucać niespokojnie spojrzenia
 6 II,23 |       wszystkich sił duszy kochanemu, rzucać piasek w oczy i wymyślonymi
 7 III,15|               susach nadprzyrodzonych rzucać się po klatce, czepiać się
 8 III,17|             cały, a potem poczęło nim rzucać i drgał jako ryba wyjęta
 9 III,27|             Książę Bogusław kazał też rzucać medykiem w prześcieradłach
10 III,27|            febry ze strachu dostał.~- Rzucać w prześcieradłach? - spytał
11 III,27|            rogi i kiedy to nie poczną rzucać nieborakiem, to, mówię waszym
12 III,27|               i oczyma błyskawice jął rzucać.~A tymczasem pan Wojniłłowicz