Tom, Rozdzial

 1  I,4  |     koniec pan Kokosiński rzekł przerywanym wściekłością głosem:~- Kiedy
 2  I,13 | tymczasem mówić począł krótkim, przerywanym przez astmę głosem:~- Mości
 3  I,23 |     uspokoił się jednak i rzekł przerywanym głosem :~- Ot... gdy dusza
 4  I,24 |      cicho!... - odrzekł Kmicic przerywanym głosem. - Nie może być!...
 5 II,12 |    kamieni.~- Ot co!... - rzekł przerywanym głosem. - Nie po pieniądze
 6 II,16 |       oczach i głosem powolnym, przerywanym następujące mówił słowa:~-
 7 II,23 |        są jakowe - odpowiedział przerywanym głosem rajtar - jenerał
 8 II,29 |   Powiedzcie - ozwał się książę przerywanym głosem - zali wy naprawdę
 9 II,41 |         po twarzy i odrzekł tak przerywanym głosem, jak gdyby febra,
10 III,9 |   szczękając zębami, tak począł przerywanym głosem mówić: Dla Boga!
11 III,32|    poczęła opowiadać bez ładu i przerywanym głosem wszystko, co w kościele
12 III,32|       na ganek, powtarzał tylko przerywanym głosem:~- A co, Oleńka,