Tom, Rozdzial

 1  I,5  |          nie wymkniesz mi się!~I przechylił się przez tacę, a ona cofała
 2  I,17 |           A dobrze.~Zagłoba znów przechylił manierkę, ale nie wypił
 3 II,6  |       się, ale wojewoda witebski przechylił się w tył i wziął się w
 4 II,8  |          nieszczery!~Tu Bogusław przechylił głowę i przed Oleńką zabłysły
 5 II,10 |        świata...~Tu pan starosta przechylił się na tył fotelu, na którym
 6 II,29 | spokojnie, jeno obrazek złocisty przechylił się mu nieco w rękach.~Charłamp
 7 II,34 |         jeszcze pożegnam.~Kmicic przechylił się na koniu i chwycił małego
 8 II,41 |         oddalili się, książę zaś przechylił w tył głowę, przymknął oczy
 9 II,41 |        Jednakże człek w kożuszku przechylił manierkę do ust Soroki,
10 III,9 |         własną manierkę.~Zagłoba przechylił ją do ust i po chwili oddał
11 III,12|        przeżegnał się, następnie przechylił do ust manierkę i skoczył.~
12 III,13|        przeżegnał się, następnie przechylił do ust manierkę i skoczył.~