Tom, Rozdzial

 1  I,20 |         tym! - rzekł miecznik.- Pozwólcie waćpaństwo, że pójdę obaczyć,
 2 II,4  |         co wybiorę. A tymczasem pozwólcie, mopankowie, przysiąść się
 3 II,12 |   przemówił do zgromadzonych:~- Pozwólcie mnie, zacni ojcowie, zadać
 4 II,12 |        Ale, na Boga żywego, nie pozwólcie temu szlachetce dręczyć
 5 II,16 |       was jednych ma on służyć! Pozwólcie, aby kwitnął i błogosławił
 6 II,17 |         się zaraz pokaże... Hm! pozwólcie, ojcowie czcigodni i kochani,
 7 II,19 | zrzekliście się waszych głosów, pozwólcie mnie mówić.~- Góra stękać
 8 II,19 |       stało? - spytał Miller.~- Pozwólcie mi odetchnąć - rzekł Zbrożek -
 9 II,19 |       Żołnierze jego szaleją!~- Pozwólcie, panowie, przyjść do słowa
10 II,21 |    złożył.~- Miłościwe państwo, pozwólcie! Niechże ktokolwiek idzie
11 III,27|     przestał wąsikami ruszać.~- Pozwólcie mi, wasze miłoście, pójść
12 III,31|        miliony! - wołali - jeno pozwólcie nam odejść!~I przyjąwszy