Tom, Rozdzial

 1  I,9  |      już dałem, oby im to co pomogło!~Nastała chwila milczenia.~-
 2  I,10 |  Skoraszewski klął - nic nie pomogło.~Zegnawszy tak łatwo harcowników
 3  I,11 |   byśmy nie użyli Ale cóż to pomogło, gdy większość wolała jechać
 4 II,11 |     troszczył, nic by to nie pomogło, bo oni zginąć muszą!~-
 5 II,18 | wspierał się na jego ostrzu. Pomogło to wielce.~Tak macając przed
 6 II,23 | istotnie lepiej to lekarstwo pomogło od przypiekania, bo rajtar
 7 II,24 |   błagali o ratunek. Nic nie pomogło, nic nie wstrzymało mściwych
 8 II,29 |   otóż!... Hm! żeby mu to co pomogło, dałbym zresztą i na mszę,
 9 III,24|     jego głowę, a gdy to nie pomogło, zamyślił skorzystać z jego
10 III,25|     jego głowę, a gdy to nie pomogło, zamyślił skorzystać z jego
11 III,27|      prześcieradłach i to mu pomogło, bo medyk sam febry ze strachu
12 III,27|   mały rycerz.~- Na febrę to pomogło - rzecze Rössel - ale co