Tom, Rozdzial

 1  I,19 |        początku nocy, zostawił pogoń najmniej o sześć godzin
 2  I,26 |        a słów próżno nie trać! Pogoń nie nadejdzie, bo tam twoi
 3 II,1  |     straszliwy książę lub jego pogoń. Dlatego to właśnie zjechał
 4 II,1  |  gościniec? A tam ten książę i pogoń... ~"Piętnaście koni trzeba
 5 II,17 | chciwie, ale za mną mogą się w pogoń puścić, a ja prosto do klasztoru
 6 III,4 |  wycinaną niemal bez oporu.~Im pogoń dłużej trwała, tym stawała
 7 III,4 |       wstrzymać choć na chwilę pogoń, aby innych ocalić. Zwrócili
 8 III,4 |    zanim ubiegli sto kroków.~I pogoń dalej trwała. Szwedzkie
 9 III,4 |     krzyknął na nich, rozkazem pogoń powstrzymał i sam na niego
10 III,4 |        usta, on zaś widząc, że pogoń gromadna ustała, i chcąc
11 III,9 |   okolicznych.~Najstraszliwsza pogoń trwała jednak na drodze
12 III,17|     zwróci niczyjej uwagi i że pogoń za nimi nie pójdzie, chyba