Tom, Rozdzial

 1  I,1  |          trudną podróż do Orszy. Otóż, wedle tych opowiadań, miał
 2 II,10 |     wiekuistej strącił ciemnicy. Otóż nieprzewidziany wypadek!"~-
 3 II,12 |          wtrącił pan Zamoyski.~- Otóż koniunktury są takie - odrzekł
 4 II,12 |         przez zaciśnięte zęby.~- Otóż to. Waćpan powiadasz, że
 5 II,29 |          odrzekł Wołodyjowski.~- Otóż, otóż!... Hm! żeby mu to
 6 II,29 |    odrzekł Wołodyjowski.~- Otóż, otóż!... Hm! żeby mu to co pomogło,
 7 II,37 | przynajmniej słyszeliście o nim. Otóż imainujcieże sobie, iż to,
 8 II,38 | przynajmniej słyszeliście o nim. Otóż imainujcieże sobie, iż to,
 9 III,18|        jak najprędzej zapadła.~- Otóż, żeby zapadła... Wziąść
10 III,21|   nadciągnie! - dodała Anusia. - Otóż tak! Będę, umyślnie będę
11 III,24|     nosem, jak zając, ruszasz... Otóż ja mówię wam, że nic nie
12 III,25|     nosem, jak zając, ruszasz... Otóż ja mówię wam, że nic nie