Tom, Rozdzial

 1  I,1  | Wołmontowiczami. Więc mocna tęsknota ogarnęła dziewczynę - i nigdy nie
 2  I,3  |             będą śmieli.~Po upojeniu ogarnęła ich wesołość szumna, szalona,
 3  I,5  |               mruknął pan Andrzej.~I ogarnęła go taka wściekłość, że począł
 4  I,15 |     Tymczasem dymny kaganek zagasł i ogarnęła ich ciemność zupełna; tylko
 5  I,21 |         poczęły drgać z wściekłości. Ogarnęła go dzika żądza skręcić tę
 6 II,11 |               jakoby kto ręką odjął. Ogarnęła rycerza jakaś niewypowiedziana
 7 II,13 |        bronienia klasztoru wzrosła i ogarnęła serca. Wtem zdarzyła się
 8 II,19 |         powietrze.~Radość niezmierna ogarnęła znużonych mrozami, głodem
 9 II,41 |           Pochodnie zgasły. Ciemność ogarnęła wszystkich.~- Za mną! -
10 III,9 |       Wjechali w las gęsty, w którym ogarnęła ich ciemność. Karczma była
11 III,15|             twierdze. Lecz dnia tego ogarnęła Mazurów taka zaciekłość
12 III,27|        wyrastają mu skrzydła; radość ogarnęła go jak wicher i leciał na