Tom, Rozdzial

 1 II,7  | najżarliwsza partyzantka.~- To mu obrońców przysporzymy...~- Nie może
 2 II,13 |       murów klasztornych. Wielu z obrońców po raz pierwszy widziało
 3 II,14 |            Tych przyjęto i między obrońców wmięszano. Ksiądz Kordecki
 4 II,15 |          myśli, uznał ją za godną obrońców Marii.~- Dajcie mi się pomodlić! -
 5 II,16 |       powziął śmiertelną urazę do obrońców Jasnej Góry i postanowił
 6 II,17 |         Ach! tej znużonej garstce obrońców, tej garstce sług wiernych
 7 II,17 |          nie zdołały przestraszyć obrońców.~Stara żebraczka Konstancja,
 8 II,17 |       Janów. Przeraziło to innych obrońców toż samo imię noszących,
 9 II,20 |         Szwedom odróżnić własnych obrońców od nieprzyjaciół, przeto
10 II,21 |      samego klasztoru, to jeden z obrońców! - zawołał król. - Złoty
11 III,26|   rozwiało? I nie masz już innych obrońców tego nieszczęsnego kraju,
12 III,32|         nowych obywatelów, nowych obrońców tej miłej Rzeczypospolitej