Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           wesołości, takie dziwne nastało milczenie. Panienka nadstawiła
 2  I,8  |           w tamtą stronę jechali.~Nastało milczenie; po czym pan Michał
 3  I,20 |         udawać, że ich nie widzi.~Nastało kłopotliwe milczenie.~Pan
 4 II,8  |        oczyma i falującą piersią.~Nastało głuche milczenie. Jedni
 5 II,19 | odstąpienia występować, więc znów nastało milczenie.~- Panie Sadowski ! -
 6 II,19 |          jeden z oficerów.~I znów nastało milczenie.~Natomiast w nocy
 7 II,23 |        druga mi świeci...~I znowu nastało milczenie, tylko dłuższe
 8 II,29 |         uczynili to wszyscy inni. Nastało milczenie pełne szacunku,
 9 II,32 |       wedle Twojego miłosierdzia.~Nastało milczenie, po czym król
10 II,39 |          zakrzyknął pan Kmicic.~I nastało milczenie dłuższe niż poprzednio.
11 II,41 |    odpowiedział żołnierz.~I znowu nastało milczenie. Cóż mieli mówić
12 III,11|       uczynił?~- Nic nie wskórał.~Nastało milczenie, po chwili Kmicic