Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      się z dziewczyną, że do Mitrunów wszyscy wyruszymy, aby sanny
 2  I,3  |    żeby waćpannę zabrać i do Mitrunów przez lasy przewieźć, jako
 3  I,3  |     ja ciotkę Kulwiecównę do Mitrunów wysłała, żeby nam posiłek
 4  I,3  |     po ciotkę Kulwiecównę do Mitrunów. Ot! i kulig się nie udał.
 5  I,4  | wracali piechotą i saniami z Mitrunów, z odpustu. Szlachta poglądała
 6  I,6  |     nie zmieściło, poszło do Mitrunów, które panna Aleksandra
 7  I,6  |      Co im potrzeba, to im z Mitrunów dam, gdzie więcej jest wszelkiego
 8  I,7  |     nie żałował. Organista z Mitrunów nauczył je sztuki czytania,
 9  I,13 |  wspominać!... A ta sanna do Mitrunów, podczas której on ją całował!...
10 III,31|      oboje na podjezdkach do Mitrunów, w których odbudowywano
11 III,31|     wieczór mogli wyruszyć z Mitrunów.~W tamtą stronę jechali
12 III,31|    to gleba! Lubicz za dwoje Mitrunów stanie.~Oleńka dalej odmawiała