Tom, Rozdzial

 1  I,2  |         odprawili. Złote jabłko ten Lubicz! - rzekł Ranicki.~- Stajnia
 2  I,6  |         dosięgnąć, pozostał przecie Lubicz, wielka i piękna majętność,
 3  I,6  |       Chcieli tedy starsi laudańscy Lubicz zbrojno zająć i Butrymom
 4  I,6  |           bydła nie brali i całkiem Lubicz w spokoju zostawili. Co
 5  I,6  |              za ewangelię uważać; i Lubicz pozostał nietknięty - i
 6  I,6  |          wszystko, co zechcą, oddam Lubicz, oddam po ewakuacji nieprzyjacielskiej
 7  I,7  |           tam myśli bronić? Przecie Lubicz nie forteca?~- W siłę, widać,
 8  I,7  | waszmościowie!~Szlachta umilkła, bo Lubicz już było widać. Po kwadransie
 9  I,7  |          Wasza mość! - rzekł - cały Lubicz chcą zapakować na wozy.~-
10  I,9  |             gdy mały rycerz opuścił Lubicz i do Wodoktów podążył.~-
11 III,31|           wypadało im koniecznie na Lubicz i Wołmontowicze. Panna,
12 III,31|                Senatorska to gleba! Lubicz za dwoje Mitrunów stanie.~