Tom, Rozdzial

 1  I,14 | zawarłszy układu zginął, tedyby kamień na kamieniu z tego kraju
 2  I,21 |         w pędzie chociaż o mały kamień się potknie, ten łatwo upadnie,
 3 II,4  | spoglądał na pierścień, którego kamień cudnie błyszczał przy księżycu,
 4 II,6  |      czekam." Ale że jako drogi kamień w złoto, tak cnota w modestię
 5 II,6  |        kosą, to w nim trafił na kamień.~- Jaśnie wielmożny panie! -
 6 II,15 |        o kosę zabrzękła, czasem kamień pod stopą zazgrzytał, i
 7 II,16 |        potoczył się na dół, jak kamień wyrzucony z balisty, pan
 8 II,18 |    całym pędem; nagle trafił na kamień - upadł. Wtem huk straszliwy
 9 II,18 |       pierścienie, w jednym był kamień wart ze dwadzieścia czerwonych.~-
10 II,19 |   brukowanych ulicach miejskich kamień leży jeden obok drugiego,
11 II,33 |        ale w Taurogach musi."~- Kamień powinien waści spaść z serca! -
12 III,16|      musiało być kroplą drążącą kamień. Wszystko, co czynił dla