Tom, Rozdzial

 1  I,3  |     Stary musiał być zawołany gospodarz... I dwór, widzę, jak się
 2  I,10 |    potem żniwa bliskie. Dobry gospodarz z domu nie wyjeżdża w takim
 3  I,20 | poczuwając się widocznie jako gospodarz do obowiązku podtrzymania
 4  I,20 |       było - mówił skłopotany gospodarz. - Waszmościowie moglibyście
 5  I,25 |      żeby ich wyrżnęli, każdy gospodarz swego. Bo nie godzi się
 6  I,25 |       śpiących wyrżnąć (każdy gospodarz uczynić to może), albo ich
 7 II,4  |     zwany Beznogim.~- A gdzie gospodarz? - spytał stanąwszy na środku
 8 II,6  |  Wołodyjowski, żeście przedni gospodarz i że jest u was się czym
 9 III,4 |   gdzie ma uderzyć, rzekłbyś: gospodarz prowadzący żniwiarzy i rozdzielający
10 III,17|     nam tam nie grozi.~- Jako gospodarz czuły na dobro swych gości
11 III,30|     relacje. On słuchał, jako gospodarz wiejski słucha latem włodarzy,
12 III,31|      widocznie dawny zawołany gospodarz, a może i szlachcic do pieniactwa