Tom, Rozdzial

 1  I,1  |  uchylonych drzwi do czeladnej, dojrzał kilka par oczu dziewcząt,
 2  I,2  |        co się dzieje we środku.~Dojrzał je na koniec pan Zend; świstnął
 3  I,3  | kilkadziesiąt kroków za saniami dojrzał jeźdźca zbliżającego się
 4  I,5  |        migotanie uspokoiło się, dojrzał szereg postaci leżących
 5 II,8  |       bo się nie boję.~Bogusław dojrzał widocznie błyskawice gniewu
 6 II,21 |       bo znaczy to, że owoc już dojrzał, że nasze starania nie zmarniały
 7 II,27 |         i naród do owej naprawy dojrzał, że gotów wstąpić na nowe
 8 II,41 |       Przy migocących płomykach dojrzał pan Andrzej samego Sorokę;
 9 II,41 |      szeregu, więc żołnierzysko dojrzał go, zerwał się z zydla i
10 II,42 |         silny. Przy onym blasku dojrzał pan Andrzej piechurów strzelających
11 III,27|         lecz w pierwszej chwili dojrzał tylko mgliste zarysy namiotów,
12 III,29|        węgłach pod okap dworku, dojrzał ruch w tylnych szeregach