Tom, Rozdzial

 1  I,5  |      spiesznie szaty narzucać. Ciało jej dygotało jak we febrze.
 2  I,9  |        od ciała silniejszy, bo ciało jeszcze ci nie dopisze.~
 3 II,15 |     godziny później przynieśli ciało, jego chciał bowiem ksiądz
 4 II,15 |       nich leżało przewieszone ciało kanoniera, prawie na wpół
 5 II,19 |     Wchodzę, widzę: wisi nagie ciało na belce... Pomyślałem,
 6 II,25 |        z ciała nie pozwolą, bo ciało młode, gładkie! - odpowiedział
 7 II,29 |        pół już rozpadające się ciało.~Z jego ziem, z jego włości
 8 II,29 | szatanów wdarła się do sali po ciało książęce.~- Słowo stało
 9 II,29 |     rzekł Charłamp ukazując na ciało leżące na sofie.~Pan Wołodyjowski
10 II,29 |       Ale jeśli sponiewieracie ciało jego i na szablach je rozniesiecie,
11 III,27|   zimne ostrze przerlikające w ciało, więc miecz wysuwa mu się
12 III,30|    włosy na głowie i całe jego ciało dygotać poczęło, jakby je