Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       zwyczajnie przy niedzieli. Butrymowie i Butrymówny wracali piechotą
 2  I,4  |          i korzeni. Sami to byli Butrymowie, chłopy duże, ponure i tak
 3  I,4  |       potężnie, jak z rykowiska.~Butrymowie stali zdumieni, chociaż
 4  I,4  |         już za Józwą sypnęli się Butrymowie, starcy potężni i wyrostki
 5  I,7  | pułkownik da sobie z nim rady.~- Butrymowie też sobie zaprzysięgli,
 6  I,7  |       Naprzód szli murem potężni Butrymowie, najsrożsi w ręcznym spotkaniu
 7  I,7  |          je od wewnątrz drągami. Butrymowie jednak rąbali z wściekłością.
 8  I,7  |    siebie i was prochem wysadza.~Butrymowie zamilkli, po chwili jeden
 9  I,8  |     sobie obiecywać. Jedni tylko Butrymowie milczeli, ale im tego za
10  I,9  |       Gdym się dowiedział, że to Butrymowie uczynili, wtedy diabeł we
11 III,11|           inni, jako na przykład Butrymowie, waląc kupą a w milczeniu.~
12 III,29|       zagłady ocalił!~Zgrzybiali Butrymowie powtarzają chórem:~- Boże