Tom, Rozdzial

 1  I,13 |      i gniewać. Nie o sto mil Billewicze od Kiejdan, a z ciebie rara
 2  I,20 |      nie targną?... A cóż to, Billewicze - forteca? Obronisz się
 3 II,26 |    wielki to ród na Żmudzi ci Billewicze - wyzuł znikomą postawę
 4 III,17|  chłopstwo ściągnę... Wszyscy Billewicze, którzy już są w polu, staną
 5 III,17|     ogień a miecz! Dotrzymają Billewicze Radziwiłłom! Infamis, kto
 6 III,18|    chudopacholski?~- Tacyż to Billewicze tani, także to klejnot wasz
 7 III,18| nieprzyjaciele, powiedzą, gdy Billewicze tak wyrosną? Wszakże to
 8 III,23|     starosty oszmiańskiego.~- Billewicze - mówił - krzyczą wniebogłosy
 9 III,23|     zbliżać do Taurogów. Sami Billewicze zebrali do pięciuset koni
10 III,23|       jej bynajmniej, i gdyby Billewicze uderzyli na same Taurogi,
11 III,23| wpadać na oddziały szwedzkie; Billewicze, ochłonąwszy po ostatnim
12 III,28|     schronienia jak w lasach. Billewicze moje do cna spalone; na