Tom, Rozdzial

 1  I,5  | nieboszczykom. Po pierwszej chwili zdumienia wszczął się gwar i zamieszanie.
 2  I,13 |           Zagłoba otrząsnął się ze zdumienia i wybuchnął:~- Pytajcie
 3 II,10 |             oczy wytrzeszczył i ze zdumienia przez chwilę nic przemówić
 4 II,17 |             Ten wśród powszechnego zdumienia zachęcał zakonników, żeby
 5 II,18 |      oczach przynajmniej tyle było zdumienia, ile przerażenia.~- Rozebrać
 6 III,5 |        Nastała chwila powszechnego zdumienia. Pan marszałek usta otworzył,
 7 III,8 |            za głowę się chwytał ze zdumienia, wreszcie uścisnął jeszcze
 8 III,12|           Inni zaś, ochłonąwszy ze zdumienia, poczęli wołać:~- To fantazja
 9 III,13|           Inni zaś, ochłonąwszy ze zdumienia, poczęli wołać:~- To fantazja
10 III,20|           nie ochłonęła jeszcze ze zdumienia. Nie miała czasu ni zastanowić
11 III,32|     kościele zerwał się znowu gwar zdumienia.~Ksiądz czytał dalej:~"Przez