Tom, Rozdzial

 1  I,13 |          chwili, w której książę wzniósł toast na cześć Karola Gustawa,
 2  I,22 |      Szczaniecki wstał z kolei i wzniósł kielich.~- Tak jest! - rzekł
 3 II,19 |     twarzy jego, oczy natchnione wzniósł w górę i mówił dalej z powagą
 4 II,21 |       znowu, ręce rozłożył, oczy wzniósł ku górze i pogrążył się
 5 II,25 |          miejsc, a pan marszałek wzniósł puchar i krzyknął, ile mu
 6 II,28 |          jegomości i królowej! - wzniósł Skrzetuski.~- I tych, którzy
 7 III,5 |        wniesiono kielichy, zaraz wzniósł zdrowie królewskie, potem
 8 III,26|       zórz porannych upadł, oczy wzniósł do góry, ręce ku niebu wyciągnął
 9 III,27|   radości i nie wstrzymując pędu wzniósł szablę do cięcia.~- Trup!
10 III,27|         mu na ramiona, a on znów wzniósł ręce do góry.~- Vivat nasz
11 III,32| najwyższego stopnia, pan Zagłoba wzniósł jeszcze toast następujący:~-